Narodowa Akademia Lincei
Article
January 29, 2023
National Academy dei Lincei (po włosku: Accademia Nazionale dei Lincei, często w skrócie po włosku: Accademia dei Lincei – „Akademia o oczach rysia”) jest najstarszą akademią nauk w Republice Włoskiej. Znajduje się w Rzymie, w Palazzo Corsini. Akademicy nazywają siebie „rysiookimi” (lincei) w uznaniu szczególnej czujności wzroku, która jest niezbędna dla wiedzy naukowej i która jest szczególnie nieodłączna dla rysia (włoski lince, łac. lynx) – dzikiego kota leśnego. Epitet zrodził się z przemyślenia na nowo klasycznej frazy „Oczy Linkeya” – aluzji do ostrości wzroku Linkeya, spoglądania w przyszłość na Argonautów, a jednocześnie do czujności rysia. Najstarsza akademia naukowa we Włoszech została założona w 1603 roku przez umbryjskiego arystokratę Federico Cesi i wkrótce stała się intelektualnym centrum nauki włoskiej. Początkowo akademia liczyła tylko czterech członków.Galileo został szóstym i najbardziej autorytatywnym członkiem akademii w 1611 roku. W 1612 r. prokurator generalny akademii Stelluti napisał fundamentalne dzieło mineralogiczne Legno Fossile Minerale. Jednak po śmierci hrabiego Chesi w 1630 roku działalność akademii poszła na marne. Ostatnia księga „dzieł” akademickich została wydana w 1651 roku - iw tym samym roku Accademia dei Lincei-I przestała istnieć. W połowie XIX wieku władze kościelne i świeckie Włoch postawiły sobie za zadanie „odrodzenie” pod własnym auspicjami nieistniejącej od 200 lat akademii. W 1847 roku Watykan ustanowił Papieską Akademię Nauk. Jej członkowie nazywali siebie „nowymi oczami rysia” (Nuovi Linchei). Z kolei,po zjednoczeniu Włoch król Wiktor Emanuel II wydał w 1871 r. dekret przywracający Accademia dei Lincei narodową i świecką akademię nauk. Pod rządami Mussoliniego akademia świecka połączyła się w nowo utworzoną Akademię Królewską Włoch. Po II wojnie światowej, za namową Benedetto Croce, Accademia dei Lincei II została przywrócona do swojej pierwotnej formy.